انجمن سینمای جوان برازجان

وبلاگ آموزشی و اطلاع رسانی (اخبار و فراخوان مسابقات و جشنواره های فیلم و عکس)

انجمن سینمای جوان برازجان

وبلاگ آموزشی و اطلاع رسانی (اخبار و فراخوان مسابقات و جشنواره های فیلم و عکس)

شگردها و تکنیک های عکاسی(عکاسی در شب ۲)

 

شب بهترین موقع برای گرفتن عکسهایی با طیف رنگ گسترده میباشد.

وقتی که خورشید به کار روزانه خود پایان میدهد، کار شما شروع میشود. ممکن است شما به شیفت شب عادت نداشته باشید و ترجیح بدهید که جلوی تلویزیون دراز بکشید و استراحت کنید، اما بلند شوید و بیرون بروید، موقع که هوا تاریک میشود دنیای دیگری در عکاسی بوجود می آید.

در شب، دنیا دستخوش یک تغییر بصری میشود. چراغ های خیابان ها، علائم نئونی و نور خانه ها، جهایی که در روز مکانهای معمولی و مصنوعی بودند در شب به مشعلی با هزاران رنگ تبدیل میشوند.

 

 


خوب از کجا شروع کنیم؟
انتخابهای بسیاری دارید! چراغهای سوسو کننده ای یک آسمان خراش تا یک منظره ای مهتابی. این بستگی به سلیقه و موقعیت شما دارد. اگر شما تا حالا تلاشی برای عکاسی در شب نکرده اید، خوب الان بهترین موقع است! و اگر شما یک حرفه ای هستید، دیگه نیازی به توضیح اضافه نیست: شب زمان مناسب برای گرفتن عکس های بی نظیر میباشد.  

تجهیزات

 

در شب شما نیاز به دوربینی دارید که قابلیت نوردهی بالا (Long Exposure) را داشته باشد. البته بسیار از دوربین های دیجیتال معمولی دارای محدود زمانی برای اینکار هستند، اما برای برخی از مناظر شما احتیاج به چیزی فراتر از آن دارید. و آن شاتر سرعت ‘B’ است. در بسیاری از دوربین های SLR  موجود است و این امکان را به شما میدهد که شاتر را برای هر زمانی که میخواهید نگه دارید. یکی از لوازمی حتمی که شما به آن احتیاج دارید سه پایه است. وقتی دوربین در جایی محکم قرار گرفت شما میتوانید از سرعت های شاتر طولانی استفاده کنید بدون آنکه در عکس خود لرزه ای مشاهده کنید. سه پایه های محکم و سنگین تر برای این کار مناسب ترند. کابل و یا کنترل بی سیم این قابلیت را به شما میدهده که بدون لرزه شاتر را فشار دهید. (در دوربینهای دیجیتال معمولی هم میتوانید از Self-Timer دوربین استفاده کنید.) لنزهای استاندار برای اکثر مواقع کافی هستند ولی استفاده از لنزهای Wide-Angle و یا Telephoto برای عکسهای Panorama مورد نیاز هستند.

 

 

عکاسی از یک آتش بازی بهترین موقع برای تمرین مهارت های شما در عکاسی شب است و می توانید عکاسهای بی نظیری از آتش بازی بگیرید. اگر برای مشاهده به مکان عمومی می روید، هرچه زودتر به آنجا بروید تا بتوانید محل مناسبی را که دید بهتری دارد انتخاب کنید. اگر نمیدانید دقیقاً کجا بایستید میتوانید با یکم پرس و جو محل مناسبی را پیدا کنید.

 

اگر هرچه نزدیک تر به موضوع باشید شما پرسپکتیو بهتری نسبت به ایستادن در نقاط دورتر را دارید. و شما همچنین این شانس را دارید که مردم در مقابل دید شما نباشند و یا به سه پایه شما ضربه نزنند. دقت کنید وقت تلف کردن است اگر میخواهید دوربین را با دست در نقطه بالاتر نگه دارید. پس به یا داشته باشید که سه پایه را حتماً به همراه ببرید. همچنین موقع استفاده از ISO با سرعت 400 و یا 800 بدون سه پایه چیز ارزنده ای بدست نمی آورید، برای اینکه هر دسته از گلوله های پرتاب شده چند ثانیه زمان برای پخش شدن در آسمان احتیاج دارند.

 

یک شلیک آتش بازی برای ایجاد یک عکس جالب کافی نیست، شما به تعداد بیشتری نیاز دارید پس تعداد زیادی عکس بگیرید و بعداً آنها را در خانه با یکدیگر ترکیب خواهیم کرد. برای اینکار باید رنگ آسمان مشکی با آبی تیره باشد. معمولاً این به معناست که دریچه دیافراگم خود را روی f/11 یا f/16 و با سرعت ISO 100 و برای حدود 4 تا 8 ثانیه نوردهی انجام گیرد. (البته عکس های اولیه خود را روی دوربین مرور کنید تا دچار overexposure یا به قول معروف عکس شما نسوزد.)

 حد زوم لنز هم بستگی به محیط دارد. لنزهای wide میتوانند مردم، آب و یا ساختمانها را نیز در پایین عکس نمایش دهند که حس تفاوت مقیاس جذابیت خاصی به عکس شما میبخشد. ولی همچنین گرفتن چند عکس با استفاده از لنز Tele برای نشان دادن و تمرکز به روی رنگهای آتش بازی خالی از لطف نیست.

 در زمانی که کار را شروع میکنید زیاد عجول برای گرفتن عکس نباشید. از درون چشمی و یا LCD نگاه کنید و مطمئن شوید موقعیت دوربین درست میباشد.

 

 

 

 

بهترین زمان برای عکاسی از ساختمانها در موقع گرگ و میش است. زمانی که مقدار رنگ آبی در آسمان دید میشود.

 

شهر شب:

 

آتش بازی یکبار در سال اتفاق می افتد ولی خوشحال باشید که شما میتوانید عکس های زیبای در تمام شب های سال از شهر خود بگیرید.

 

اگر در جایی زندگی میکنید که ساختمانهای زیادی دارد پس تمام چیزی را که میخواهید فراهم شده است. شهرها معمولاً در شب ها هم زنده هستند با چراغ های داخل خان ها که نورشان به بیرون منعکس میشود و با چراغ های خیابان که شب ها روشن میشوند و شهرها تبدیل به آشوبی از رنگها میشوند.

 

 

سخترین مسئله در گرفتن عکس در شب محاسبه مدت زمان نوردهی است. برای همین تعدادی سوژه متداول در اینجا آمده تا به شما کمک کند. فقط دقت کنید که اینها فقط نقطه شروع کار هستند و همه عکس های با ISO 100 گرفته شده اند.

 

1.       ساختمانها با آسمان آبی 15/1 ثانیه با 5.6/f

2.       ساختمانها در برابر آسمان تیره 4 ثانیه با 5.6/f

3.       چرخ و فلک 4/1 ثانیه با 5.6/f

4.       ساختمانها با نور زیاد 4/1 ثانیه با 5.6/f

5.       ساختمان 1 ثانیه با 4/f

6.       علامتهای نئون 4/1 ثانیه با 4/f

7.       ساختمانها و خیابان 1 ثانیه با 5.6/f

8.       دنباله های چراغهای اتومبیلها 8 ثانیه با 8/f

9.       آتش بازی 8 ثانیه با 11/f

 

 منتظر نشوید تا هوا کاملاً تاریک بشه، چون آن وقت خیلی دیر شده – آسمان کاملاً تاریک میشود و عکس های شما مرده به نظر میرسند – در حقیقت بهترین موقع برای گرفتن عکس های شب در موقع گرگ و میش است، درست بعد از غروب آفتاب، موقعی که هنوز آسمان رنگی هم دارد.

 

شما همچنین باید White Balance را هم تنظیم کنید. زیبایی عکس های شب به انواع گوناگون رنگ ها و تشعششهای رنگی است، اما WB اتوماتیک سطح نرمال شده ای از این رنگها را ضبط میکند و عکس شما از لحاظ رنگ بسیار ملایم و معمولی خواهد شد. بیشتر اوقات بهترین انتخاب برای WB مد Daylight (روز) است.

 

یک عکس از آتش بازی زیاد جذاب نیست. سعی کنید عکس های متفاوت بگیرید و بعد آنها را روی هم بگذارید.

 

 در پایان:

یک از مشکلات در مواقع عکاسی با استفاده از نور ماه این است که عکس شما با آنچه با چشمانتان میبیند یکسان نمیباشد. این بدان علت است که سیستم بینایی ما در موقع تاریک به ترتیب دیگری عمل میکند. در طول روز ما دنیا را رنگی می بینیم، برای اینکار از مخروط شبکیه خود استفاده میکنید. ولی شبکیه حساسیت خود را از دست می دهد موقعی که نور به اندازه کافی نباشد. به همین علت با همه چیز را به صورت خاکستری میبینیم. دوربین های دیجیتال به طور حتم رنگها را ثبت میکنند و مهم نیست که نور به چه اندازه باشد، به همین خاطر نتیجه دارای رنگهای قوی تر و پر رنگ تر خواهد بود، نه آن خاکستری که شما انتظار دارید.

 

 

 

منبع http://www.clickmylife.com

 

شگردها و تکنیک های عکاسی(عکاسی در شب۱)

 

عکاسی در شب
   بی شک شب یکی از جالبترین سوژه های طبیعت برای عکاسان به شمار می رود در هنگام شب می توانیم از ماه ستارگان ،رعد وبرق و…عکس بیاندازیم. وسایلی که در برای عکاسی در هنگام شب نیازداریم به شرح زیر است :
1- سه پایه
2- دکلانشور یا ریموت کنترل (برای جلوگیری ازلرزش دست )
3-  نورگیر لنز : نورهای جانبی واقع در خارج از کادر باعث کاهش شفافیت تصویرمی شوند برای جلوگیری از آن، از نورگیر لنز استفاده می کنیم.
4- چراغ قوة جیبی: برای خواندن نوشته های ریز روی بدنة دوربین و لنز.
5- ساعت ثانیه شمار :برای سنجش زمان نوردهی.
6- چشمی ورزشی :ازآنجا که در دوربین های بازتابی (رفلکس) در لحظة عکاسی، آینة رفلکس حرکت کرده و مسیر دید چشمی را می بندد در نتیجه عکاس قادر نیست موضوع را رویت کند ،ازاین نظر بعضی از دوربین ها مجهز به دریچه یا چشمی جدا گانه برای تنظیم ورویت کادر هستند. با این چشمی ها که به ویزور ورزشی معروفند می توان موضوعات متحرک و همچنین فضای تاریک را روشنتر و راحت تر رویت نموده و عکاسی کرد.
7- لنز با قدرت نوری زیاد(لنز سریع): در بیشتر مواقع برای به دست آوردن عمق میدان زیاد، نیاز به دیافراگم های بسته می باشد اما با وجود این، همراه داشتن لنزی با قدرت نوری زیاد در شب، در اکثر مواقع یک امتیاز محسوب می شود، زیرا درجایی که کم نور بوده و شما می خواهید حتی المقدور با زمان نوردهی کوتاهتری کارکنید وجود چنین لنزی به شما کمک می کند.
8- سرپوش یا کلاه: می توانید این وسیله را به عنوان سرپوش جلوی لنزی دوربین بگیرید و لحظاتی مانع از برخورد نور بر فیلم شوید. این عمل مانع از تابش نور شدید، مثل نور اتومبیل ها در هنگام عبور از کناردوربین می شود .


نورسنجی درشب
1 - سه یا چهار بار سطوح روشن کادر مورد نظر خود را نورسنجی کرده و سپس حد میانگین را انتخاب کنید.
2 - منبع نور از را از فاصله نزدیک نورسنجی نکنید . دراین صورت با عدد حاصل از نورسنج، عکسی با حداقل روشنایی به دست می آید درنظر داشته باشید که شدت نور به تناسب توان دو مقدار فاصله کاهش می یابد .
3 - وقتی نورخیلی ضعیف است و نورسنج توانایی اندازه گیری نور را ندارد و شما می خواهید از انجام نورسنجی مکرر صرف نظر کنید و یا علیرغم نورسنجی، بر رقم به دست آمده اطمینان ندارید، باید شدت نور را تخمین بزنید .


تغییرات رنگ
1 - نوردادن طولانی مدت، موجب تغییر رنگ شده ، ماهیت موضوع را تغییر می دهد .
2 - به کمک فیلتر می توان تغییرات رنگ نور را کنترل کرد .بهتر است به تناسب ضریب فیلتر ، دیافراگم را باز کرد .


عکاسی واقعی شب در زمان مغرب
برای تهیة عکسهای واقعی شب بهتر است مرحله میانی و به خصوص مرحله پایانی زمان مغرب را برای عکاسی انتخاب کنید .

عکاسی واقعی شب در زمان مغرب

در این مواقع هنوز به خاطر وجود باقیمانده نور خورشید در آسمان، عکسهایی با روشنایی ملایم به دست می آیند. البته عکسها تاریکتر از آنچه در واقعیت به چشم دیده می شوند خواهند بود و همین امر موجب بروز ویژگی عکس شب می گردد با وجود این ، عکاس می تواند هنوز به هر مقدار که مایل باشد به فیلم نور کمتری بدهد.

عکاسی واقعی شب در زمان مغرب


در عکاسی شب باید حتی المقدور منابع نور مصنوعی متعددی روشن باشند ، درغیر اینصورت نمی توان عکاسی با حال و هوای واقعی شب گرفت و تصویر ، تخت و رنگ پریده به نظر می رسد.
 برای عکاسی شب درمرحله پایانی مغرب ، نوردهی کوتاهتری پیشنهاد می شود.


 عکاسی ماه
- محل و زمان بالا آمدن ماه را تعیین و سر وقت درمحل عکاسی حاضر شوید. گاهی همه چیز برای عکاسی آماده است، اما هنوز خبری از ماه نیست.
- اگر وضعیت هوا همراهی کند، می توان عکسهای استثنایی تهیه کرد. برای مثال ، درمرحله میانی زمان مغرب، نور ماه مخالف نور آبی آسمان بوده و با درخشش خود مخالف نور منظرة رو به تاریکی است . نور آغازین زرد یا نارنجی ماه ، به تدریج به رنگ نقره ای روشن تبدیل می شود.

عکاسی از ماه


-برای عکاسی از قرص کامل ماه دیافراگم 8/2-2 و زمان نوردهی 125/1 پیشنهاد می شود.
- برای نشان دادن جابجایی ماه دیافراگم 11-8 و 16-11 و زمان نوردهی 1 یا 2 دقیقه پیشنهاد می شود.
درآمدن ماه درمرحلة پایانی زمان مغرب ، ماهیت شب را القاء می کند . مرز ساختمانها و مرز مناظر ضعیفتر می شوند ماه و نور چراغهای مصنوعی قویتر نقاط ثقل تصویر را تشکیل می دهند .
-  برای عکاسی واضح و یا تا حدودی واضح ازماه ، حداکثر زمان نوردهی 5 الی 10 ثانیه کافی  است ( با فاصله کانونی متوسط ) ماه با توجه به حرکت آهسته خود ، درزمانی کوتاه به اندازة قابل توجهی جابه جا می شود ، درحدود 2 دقیقه طول می کشد تا به اندازة قطر خودش جابجا شود .
- وقتی موضوع اصلی هم به بیش از 5 الی 10 ثانیه نور نیاز نداشته باشد می توان ماه را واضح عکاسی کرد. در مواقعی که بخواهید تصویر ماه را توام با تصویر خیابانهای روشن ،همراه با آذین بندی شب در اعیاد و مراسم و یا بناهای روشن عکاسی کنید، می توانید با زمان نوردهی فوق کار کنید.



چگونه ماه را پایین بیاوریم:

چگونه ماه را پایین بیاوریم

1 - انتخاب یک موضوع مناسب و پیش بینی محلی درکادر برای ماه: منظرة مورد دلخواه خود را عکاسی کنید و محلی را درکادر برای ماه آماده بگذارید تا با عکاسی دوباره بر روی همان کادر ( فریم ) ماه را به آنجا منتقل کنید . تصویر را برحسب موضوع انتخابی نور دهید.
2 - آماده سازی دوربین برای پایین آوردن ماه: در دوربین هایی که گرفتن چند عکس روی یک کادر امکان پذیر نیست، مجبورید برای گرفتن منظرة انتخابی اول، دوربین را روی نوردهی طولانی (B) تنظیم کنید و بعد از آن جلو لنز را تا نوردهی بعدی بپوشانید.
3 - حال دوربین را به سوی ماه بگیرید و ماه را در محل پیش بینی شده تنظیم کنید. درصورت امکان ماه را روی یکی از نقاط طلایی قرار دهید. یک لنز تله ، قرص ماه را با جلوه و زیبایی خاصی قابل رویت می سازد.

چگونه ماه را پایین بیاوریم

4 - با دوبار نوردادن به فیلم ماه به درون منظره کشیده می شود. از طریق پوشاندن و باز کردن جلوی لنز و نور دادن مجدد و یا با گرفتن دومین تصویر، قرص ماه را در روی همان فریم قبلی که منظره را گرفته اید ثبت خواهید کرد. به خاطر نور نسبتاً زیاد ماه ، زمان نوردهی کوتاه (مثلا 30/1) با دیافراگم باز کافی است. با انجام این عمل ، تصویر ماه به سادگی در زمینه سیاه آسمان و بر فراز منظره به دست می آید.
5 - اگر بخواهیم از ابرها هم در کنار ماه عکاسی کنیم به زمان نوردهی 2/1 تا 2 ثانیه نیاز داریم. چنین زمانی ابرها را روشن کرده و حالت طبیعی به آسمان می بخشد. هنگامی که تکه ای ابر قسمتی از ماه را پوشانده باشد یا تکه هایی از ابر اطراف ماه را پوشش دهند تصویر جلوة بیشتری پیدا می کند .



ماه گرفتگی

ماه گرفتگی


قرص ماه را به طور متوالی با پوشاندن جلوی لنز ( لنز نرمال ) بر روی فیلم ثبت کنید .می توانید یک بار هم قرص ماه را با لنز تله عکاسی کنید و آن را بر روی ماه های قبلی ثبت کنید.می توان با استفاده از فیلترهای رنگی ماه را به رنگهای مختلف درآورد .


عکاسی از ستاره های آسمان

عکاسی از ستاره های آسمان


دوربین را روی سه پایه بگذارید ، دریچه شاتر را باز نگه دارید. چون سرعت پایین است و دریچه شاتر مدتی باز می ماند، به علت حرکت کره زمین نور ستاره ها تبدیل به خطوط می شود. برای اینکه خطوط و زمینه آسمان یکنواخت نباشد می توانید لحظاتی مقوایی سیاه را جلوی لنز گرفته و مجددا بردارید تا خطوط به صورت مقطع یا نقطه چین شود . اگراینکار را در زمینه تیره و سیاه آسمان انجام دهید عکس شما تصویر تمام سیاهی است با خطوط سفید پس بهتر است قسمتی از پیش زمینه عکستان را به درختان و یا ساختمان ها اختصاص دهید تا عکس زیبایی داشته باشید فراموش نکنید که زمین هر ساعت 15 درجه گردش می کند یعنی یک درجه درهر چهار دقیقه و با حساسیت ASA100 می توانید دیافراگم را روی 8 قرارداده ومدت 30 تا 40 دقیقه نوردهی را انجام دهید .


رعد وبرق درشب

رعد وبرق درشب


-  سر وقت درمحل مناسبی که ازپیش تعیین کرده اید حاضر شوید تا شانس به شما یاری دهد . جای مناسب و مطمئنی برای خود انتخاب کنید . دوربین را برروی سه پایه و نورگیر را برروی لنز نصب کنید . فاصله را روی بینهایت و دیافراگم را روی 6/5 قرار دهید زمان نوردهی را  B انتخاب کنید. دوربین را به طرف محل احتمالی برق زدن کادربندی کرده ، شاتر را باز کنید . لنز باید هر چند وقت به خاطر خشک بودن بازبینی شود .
-  شاتر را باز کنید .استفاده از دکلانشور پیشنهاد می شود . منتظر بمانید تا برقی درمحدودة کادر به وقوع بپیوندد .
زمان دقیق نوردهی یا بازبودن شاتر بستگی به تعداد ، قدرت و نوع برق زدن دارد . یک برق زدن قوی و گسترده برای یک عکاسی موفقیت آمیز کافی است . برق زدن بیش از دو یا سه بار‌، تصویر را نه چندان گیرا و به خصوص با دیافراگم باز بیش از حد روشن می سازد .
- در اینجا موفقیت درعکاسی ، به انتخاب محل عکاسی و منظرة روبه رو بستگی دارد . آب در پیش زمینه وانعکاس نور و برق زدگی از سطح آن به گیرایی تصویر می افزاید . هم چنین نمای  ضد نور کوهستانها برج ، شهر ، روستا را انتخاب کنید عکاسی ازمحل مرتفع ترجیح داده می شود .

 

 

تالیف و گردآوری: مریم رضایی
استاد راهنما: محسن گلزاریان
منابع: عکاسی شب (ژورژ بلیتز) – راهنمای عکاسی (ابراهیم جواهری

شگردها و تکنیک های عکاسی(اصول کپی برداری)


COPYING REPRODUCTION
اصول کپی برداری


کپـی برداری به معنای عکـاسی از نسخه های مسطح و بافت دار می باشد. نسخـه های مسطح مثل: طراحی ها، نقـاشی ها، خطاطی ها، صفحات کتاب یا روزنامه، تمبر، عکسهای سیاه و سفید و نسـخه های بافت دار مثل: انواع فرش و پارچه، موکت و سطوح برجسته مانند نقـوش برجسـته سـکه، را شامل می شـوند. 
  
از مزایای این عمل می توان موارد زیر را نام برد: 
  
1- عـکاسی از آثار گرانبها وکمیاب و در دسـترس قراردادن این آثار برای همه اقشار مردم. 
2-اکثر آثـار گرانبها و قدیمی مثل نقاشی ها ،تابلوهای خوشنویسی به علت قدمت و عوامل طبیعی کمرنـگ، ناخوانا و حـساس می¬شوند. با عکاسی از این آثار و از بین بردن اشـکالات آنهـا با تکنیـکهای مخـتلف نورپردازی و سایر روشـهای عکـاسـی و همچنین با استفاده از ویرایشهای کامپیوتری، به صورت کاراتر و قابل استفـاده تر عرضه می شـوند.
    
لوازم موردنیاز برای عمل کپی برداری به قرار زیر می باشد: 
  
1. لنز ماکرو 
2. پایه کپی یا سه پایه 
3. نورسنج دستی
4. کارت خاکستری 18درصد 
5. فیلترهای رنگی و ایجاد کنتراست، فیلتر پلاریزه وفیلتر کلوزآپ  
6. دوربین
7. سیم دکلانشور یا ریموت کنترل
  
- حساسیت متوسط :
ترجیحاً در کپی برداری از حساسیت متوسط 80 ISO تا 125 ISO استفاده می کنند زیرا حساسیت مـتوسط کنتراست تصویر را افزایش می دهد و حسـاسیت بالا کنـتراست تصویر راکاهش داده و از جزئـیات تصویر می کاهد. 
  
- لنز ماکرو:
اصولاً لنز ماکرو برای عکسبرداری از فواصل نزدیک طراحی شده است. به عنوان مثال اگر بخواهیم از اجسام کوچک مانند سکه یا تمـبر عکسـبرداری کنیم باید به جسم نزدیک شویم. درحالیکـه با عدسی نرمال می تـوانیم تا فـاصله 40 سانتیمتری از اجــسام عکـسبرداری کنیم. اگـر بخـواهیـم به جسم نزدیکــتر شـویـم تصـویر واضحــی به دســت نمی آوریم بـنابرایـن بهترین روش، اسـتفـاده از لنزهای ماکـرو می باشـد که از پیچـیدگی و اعـوجاج و محو شـدگی در گوشـه های تصـویر می کـاهد.
  
- پایه کپی یا سه پایه:
پایه کپی وسیله ای است برای عکسبرداری از سطوح کوچک. دوربـین روی این سه پایه نصـب می شود ودر این حالـت دوربین برصفحه مورد نظر عمود است. معمولاً در دو طرف پایه، دو تا چهار منبع نور نصب می کنند. در صورت در دسترس نبودن پایه کپی می توان از سه پایه ها استفاده کرد. اصولاً از این وسـیلـه برای ثابـت نـگه داشــتـن دوربین و مـسلط بودن عکاس استفاده می شود.

پایه کپی

- نورسنج دستی:
از عوامل مهمی که در عکـسبرداری موثر اسـت مـقدار نور مناسبـی است که به طـور مسـتقـیم بر تصویر تـاثیرمی گذارد. به وسیله دستـگاه نور سنج می توانیم از محیط عکسـبرداری به طور دقـیق نورسنـجی به عـمل آورد و میزان دیافراگم و سرعت شاتر را متناسب با موضوع انتخاب کـنیم. اینگونه نورسنجها از این جهت حائز اهمیت هستند که مستقل از رنگ و روشنایی سوژه عمل می کنند.

نورسنج دستی


 
  

- کارت خاکستری 18 درصد:
صفـحـه ای به رنـگ خاکـسـتری مـیانه که با نورسنـجی ازروی آن میانگین سـیاهی ها و سـفـیدی های تصـویر نورسنجـی می شـود.

کارت خاکستری


 

- فیلترها:
فـیلترپلاریزه: اسـتـفـاده از فـیلتر پـلاریزه برای حـذف انعـکاسات ایجـاد شـده در تـصاویر به وسـیله اشـیاء  شـفاف و نیمه شـفاف مـثل شیشـه یا کـاغـذهای روغـنی و... بـه کـار برده می شــود. همچـنین بـرای اشباع و شفافـیت رنگ ها از این فیـلتر در عکاسـی رنـگی استـفاده می شـود. 
  
فیلتر کلوزآپ: با استفاده از این فیلتر می توان تصویر بزرگـتری از اشـیا را ثبـت کرد. این فیلتر به صورت سری در شماره های 1،2،3 عرضه می شود.
      
فـیلترایجاد کنـتراست: اغلـب نســخه هـای خطی قدیــمی و تصاویر، تغییر رنگ پیــدا کرده و دارای لـکه هــای قهـوهـای و زرد می شــونـد کـه برای کـمرنـگ شــدن این لکه ها می توانیم از فیلترهای همرنگ آنها استفاده کنیم و به این ترتیب عکسهای مناسبی تهیه کنیم. 
  
کپی برداری: 

الف: بهـتر است از حـساسیت متـوسط 80  ISO تا 125 ISO  استـفاده شود تا کنتراسـت تصویـر تقـریباً حفـظ شـود.  

ب: اگر تابلو و تصاویر، سطح بزرگی را دارا باشند می توان تصاویر را روی دیوار نصب کرد. در این صورت به جای پایه کپی می توان از سه پایه نیز استفاده کرد. 

ج: در مورد تصاویر و سطوح بزرگ باید نورافکـنها را دو یا چهار طرف تصویر بتابانید. اما باید به ویژگـی یکنواختی نور توجه کرد. برای اطمینان می توان کارت خاکستری را در چهارگوشـه تصویر و مرکز تصویر قرار داده و نور سنجی کنید. در همه موارد باید یک عدد نشان داده شود. 

د : در مورد عکسـبرداری رنـگی بایـد عمل توازن سفیدی (White Balance) بدرستی انجام شود. 

  
کپی برداری ازنقوش برجسته وسطوح بافت دارمثل فرش:

الف: برای اینکه نقوش بر جسته یا بافت سطوح بهتر مشخص شود، باید سایه روشن ایجاد کنید. اگر نور به صورت مایل بـتابد ایجاد سایـه روشـن  و برجستـگی می کـند. برای عکـسبرداری از نقوش برجســتـه آثار معـماری بهتر است از نور صبـح یا عصراستفاده کنید که به طور مایل می تابد و ایجاد سـایه روی نقوش می کند. برای ایجاد نور مناسب می توانید نور افکنها را دورتر کرده یا با استفـاده از کاغذ کالـک یا سایر وسایل از شدت نور بکاهید.

 نورپردازی نقوش برجسته
نورپردازی نقوش برجسته

ب: به عـلت فاصـله کم موضوع تا دوربـین عـمق میدان کاهـش می یابد بنـابر این باید از دیافراگـمهای بسـته استـفاده کرد زیرا دیافراگمهای باز کناره های تصویر را مات می کند.

 

 


تهیه وتنظیم: نوا عظیم زاده
استاد راهنما: محسن گلزاریان 
 
منابع:
شهریارخرسندی - آتلیه عکاسی سیاه وسفید (2) 
مجتبی آقایی سربرزه - عکاسی (2)

شگردها و تکنیک های عکاسی(عکاسی هوایی)

یکی از مشکلات این نوع عکاسی هزینه بالا و یا نبود امکانات مناسب است. استفاده از هواپیماهی کوچک که هزینه پروازی کمی دارند از بهترین راه حلهاست. همینطور استفاده از کایت یا پاراگلایدر با وجود اینکه محیط پوشش دهنده و قابلبت مانور عکاس را کاهش میدهد. هما لحظه ای که فرد خود را بر فراز زمین در حرکت میبیند و شاهد فرصتهای بینظیر عکاسی میشود پی میبرد که گذاشتن این همه وقت و هزینه ارزشش را داشته است. فزصتهایی مانند دیدن مسیر یک رودخانه و یا جاده از میان یک مزرعه،  شخم زدن یک تراکتور، خاکبرداری از یک معدن روباز، ردیفهای درختان در یک باغ مرکبات و ...

از نظر تکنیکی عکاسی هوایی (گرفتن عکس از داخل هواپیما، کایت، و یا چرخبال) کار زیاد سختی نیست چون تقزیبا همیشه فوکوس در بینهایت است و انتخاب اکسپوژر هم چندان مشکل نیست. مشکل حرکتهای پیشبینی نشده و لرزشهای موجود در وسیله های هوایی کوچک را میتوان با انتخاب سزعت شاتر بالا یا استفاده از Image Stabilization (و یا ترکیبی از هر دو) بر طرف کرد. به همین دلیل انتخاب یک روز آفتابی مهمترین نکته در این سبک عکاسیست. عکسهای هوایی خوب فقط زمانی حاصل میشود که عکاس آشنایی و انس کامل با وسیله پروازی که از آن استفاده میکند داشته باشد. بعلاوه شناخت محیطی که بر فراز آن در حال پروار است هم از واجبات میباشد به همین دلیل پیشنهاد میشود که قبل از اقدام به پرواز منطقه مورد نظر را از طریق جاده بررسی کنید یا از نقشه هایی با جزییات بالا استفاده کننید و چند نقطه را که به نظر دارای پتانسیل عکاسی خوب میباشند به عنوان هدف عکاسی خود مد نظر قرار دهید.

نوشته فوق چکیده ایست از مقاله "The Fascination of the Aerial Perspective" چاپ شده در Photo Life Magazine توسط یکی از عکاسان حرفه ای این سبک به نام David Skelhon. برای آشنایی بیشتر با این عکاس و مشاهده آثار بیشتر میتوانید از این لینک بازدید کنید.

 

کلیه حقوق تصاویر برای عکاس محفوظ است.

شگردها و تکنیک های عکاسی(استفاده مناسب از شارپنس)

 

شارپنس

 

شارپنس، دستکاری کامل یک عکس به طور عادی نیست بلکه تاثیرات آن بر اساس کنتراست کلی و جزیی تصویر میباشد. استفاده از فیلترهای شارپنس صرفا به معنی این نیست که تصویر را شارپ تر نمایش بدهیم بلکه با استفاده صحیح و به اندازه میتوان کیفیت تصویر را به طور بسزایی ارتقا داد.

 

شارپنس به ابن گونه کار میکند که کنتراست لبه محیط های مختلف در تصویر رو افزایش میدهد که بیشتر جلب توجه کنند. بدرد بخورترین ابزاز موجود در فوتوشاپ فیلترUnsharp Mask  میباشد. در این فیلتر ویرایشگر تصویر نمونه بلور شده تصویر اصلی را محاسبه و هر پیکسل آن را با نمونه اصلی مقایسه میکند. اختلاف بدست آمده از این راه بوسیله الگوریتمهای پیچیده ای پیکسلهای تاریک لبه ها را سیاه تر کرده و پیکسلهای روشه را روشنتر میکند.

 

این فیلتر دارای سه قسمت میباشد:

 

1. Amount: که قدرت شارپنس را تعیین میکند.

2. Radius: ضخامت لبه ها را برای شارپنس تنظیم میکند.

3. Threshold: تفاوت تون رنگ که مشخصه یک لبه است را تنظیم میکند.

 

برای مثال در یک کار پرتره باید Radius را کوچک انتخاب کرد که جزییات موها به خوبی مشخص باشد ولی باید Threshold را بالا گرفت که تغییرات جزیی رنگ صورت برطرف شود. برای شروع میتوان مقادیر زیر را انتخاب کرد:

 

Amount: 125%

Radius: 1.0

Threshold: 4.0

 

منبع: Photo Life Magazine, February-March 2006

ترجمه: ورهرام همتی