ماه رجب و توصیه‌های حضرات ائمه‌ی معصومین علیهم السلام

حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم:

ماه رجب ماه بزرگ خداست و ماهى در حرمت و فضیلت به آن نمی‌رسد و قتال با کافران در این ماه حرام است و رجب، ماه خداست و شعبان ماه من است و ماه رمضان ماه امّت من است.

کسى که یک روز از ماه رجب را روزه دارد مستوجب خشنودى بزرگ خدا گردد و غضب الهى از او دور گردد و درى از درهاى جهنّم بر روى او بسته گردد.

حضرت موسى بن جعفرعلیه السلام:

هر که یک روز از ماه رجب را روزه بدارد آتش جهنّم یک ساله از او دور شود و هر که سه روز از آن را روزه دارد بهشت او را واجب گردد.

رجب نام نَهرى است در بهشت از شیر سفیدتر و از عسل شیرین تر هر که یک روز از رجب را روزه دارد البتّه از آن نهر بیاشامد.

حضرت صادق علیه السلام:

حضرت رسول صلی الله علیه و آله فرموده اند: ماه رجب ماه استغفار اُمّت من است؛ پس در این ماه بسیار طلب آمرزش ‍ کنید که خداوند آمرزنده و مهربان است و رجب را اَصَبّ مى گویند؛ زیرا که رحمت خدا در این ماه بر امّت من بسیار ریخته مى شود پس بسیار بگویید اَسْتَغْفِرُ اللّهَ وَاَسْئَلُهُ التَّوْبَةَ.

ابن بابویه به سند معتبر از سالم روایت کرده است که گفت: در اواخر ماه رجب به خدمت حضرت صادق علیه السلام رفتم. چون نظر مبارک آن حضرت بر من افتاد فرمود: آیا در این ماه، روزه گرفته‌اى؟ گفتم: نه والله! اى فرزند رسول خدا! فرمود: آن قدر ثواب از تو فوت شده است که ارزش آن را به غیر خدا کسى نمى‌داند.

بدرستی که این ماهی است که خدا آن را بر ماه‌هاى دیگر فضیلت داده و حُرمت آنرا عظیم نموده و براى روزه داشتن آن گرامى داشتن را بر خود واجب گردانیده است. پس گفتم یَابْنَ رَسُولِ اللّهِ! اگر باقیمانده‌ی این ماه را روزه بدارم، آیا به بعضى از ثواب روزه داران آن فایز مى گردم؟

فرمود: اى سالم! هر که یک روز از آخر این ماه را روزه بدارد خدا او را از شدّت سَکَراتِ مرگ و از هول بعد از مرگ و از عذاب قبر، ایمن گرداند و هر که دو روز آخر این ماه را روزه دارد بر صراط بآسانى بگذرد و هر که سه روز آخر این ماه را روزه دارد ایمن گردد و بَرات بیزارى از آتش ‍ جهنّم به او عطا کنند.

و روایت شده که اگر شخص ‍ قادر بر آن نباشد هر روز صد مرتبه این تسبیحات را بخواند تا ثواب روزه آن را دریابد:

سُبْحانَ الاِْلهِ الْجَلیلِ سُبْحانَ مَنْ لا یَنْبَغِى التَّسْبیحُ اِلاّ لَهُ سُبْحانَ الاْعَزِّ الاْکْرَمِ سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَهُوَ لَهُ اَهْلٌ

منزه است خداى بزرگ منزه است آنکه تنزیه و تسبیح جز براى او شایسته نیست منزه است خداى برتر و کریمتر منزه است آنکه لباس عزت در بردارد و شایسته آن است

التماس دعا