عکاسی با تلفن همراه

ما در زمانی زندگی می‌کنیم که به هر طرف نظر می‌اندازیم، همگرایی‌های زیادی را می‌بینیم. دیگر آن روز‌ها گذشت که دوربین، دوربین و تلفن، تلفن بود. این روز‌ها تلفن‌های همراه را می‌بینید که هم دوربین دارند، هم موسیقی پخش می‌کنند، هم به جای دستیار جیبی استفاده می‌شوند، و هم چندین و چند کار دیگر را انجام می‌دهند. در حقیقت دوربین‌های تلفن‌های همراه، پر‌سرعت‌ترین بخش از فراگیر شدن دوربین‌های دیجیتال را بر عهده دارند و با بالارفتن کیفیت و فناوری‌هایی که این روز‌ها در تلفن‌های همراه جدید عرضه می‌شود، با لنز‌های بهتر، مگاپیکسل‌های بالاتر، قدرت ذخیره‌سازی زیاد و بسیاری قابلیت‌های دیگر، آرام آرام شاهد کنار رفتن دوربین‌های دیجیتال سطح پایین و استقبال کاربران از تلفن‌های همه‌کاره هستیم. این روزها کاربران ترجیح می‌دهند به جای خرید دوربین‌های دیجیتال ارزانقیمت و سطح پایین، یک تلفن همراه سطح بالا بخرند تا هم از دوربین و هم از دیگر قابلیت‌های آن به طور همزمان استفاده کنند. متأسفانه بسیاری از عکس‌هایی که توسط دوربین‌های تلفن‌های همراه گرفته می‌شود، دارای کیفیت پایینی هستند. بخشی از این مسئله به کیفیت پایین حسگر‌های این دوربین‌ها باز می‌گردد، اما بخشی از آن نیز به آگاهی خود کاربران مربوط می‌شود که هنوز تصور می‌کنند در حال عکاسی با یک دوربین نگاتیو قدیمی هستند. در اینجا یک سری نکات مهم برای عکاسی با تلفن‌های همراه را بررسی می‌کنیم.

چهار ترفند کوچک جهت نگه داری صحیح از لنز دوربین دیجیتال

 اگر شما یک دوربین دیجیتال داشته باشید قطعأ حدأقل به خاطر هزینه ای که متحمل شده اید در حفظ و نگه داری آن کوشا هستید. یکی از اجزای بسیار حساس دوربین دیجیتال، لنز آن است. به طوریکه در اغلب اوقات که دوربین را در جیب گذاشته اید تنها با یک فشار کوچک کافی است که لنز از بدنه خارج شده و بدین وسیله ضربه ای به آن وارد گردد. در این ترفند قصد داریم 4 روش ساده را به شما معرفی کنیم که در صورت استفاده از آنها سلامت لنز دوربین دیجیتال خود را تضمین کرده اید.

هنر دیجیتال

هنر دیجیتال

یک تصویر کامپیوتری اثر ژیل تران (Gilles Tran) که با استفاده از POV-Ray 3.6 اجرا شده است. لیوانها، پارچ و زیر سیگاری با نرم افزار Rhino شکل داده شده و تاسها با برنامه Cinema 4D اجرا شده اند.

هنر دیجیتال، هنری است که در کامپیوتر و با ابزار دیجیتال خلق میشود. هنر دیجیتال میتواند به طور کامل در کامپیوتر ساخته شده باشد که نمونه بارز آن فراکتال ها هستند، یا اینکه مواد اولیه آن از منابع دیگری مانند عکسها و تصاویر اسکن شده و یا توسط ماوس یا لوح گرافیکی (graphics tablet) با نرم افزارهای vector graphics اجرا شده باشند.

هرچند این عنوان از نظر فنی میتواند به آثاری که با ابزارها یا روشهای دیگر اجرا شده و صرفا در کامپیوتر اسکن شده اند اطلاق شود، اما اصطلاح هنر دیجیتال معمولا برای آثاری که به شیوه ای نه چندان پیش پا افتاده رایانه ای - برنامه های کامپیوتری، ریز کنترل کننده ها یا هر سیستم الکترونیکی که بتواند اطلاعات ورودی را به خروجی تبدیل کند - تصحیح و تکمیل شده اند، به کار میرود.

متون دیجیتال شده یا فایلهای صوتی و تصویری خام به خودی خود معمولا در دسته هنر دیجیتال قرار نمیگیرند اما میتوانند بخشی از یک پروژه بزرگتر باشند.

در دسترس بودن و محبوبیت نرم افزارهای دستکاری و تغییر عکس موجب شکل گیری و توسعه مجموعه عظیمی از تصاویر به شدت تغییر یافته شد که بسیاری از آنان شباهتی اندک با تصویر اولیه داشته و یا اصلا شباهتی با آن ندارند.

"زنی از سنگ" (بخشی از اثر) توسط اندرو وست (Andrew West) با برنامه Photoshop اجرا شده است.این تصویر نمونه خوبی از نقاشی دیجیتالی است.

این استادکاران میتوانند با استفاده از ابزارهای الکترونیکی چون قلم موها، فیلترها و ذره بین تصاویری به وجود بیاورند که با ابزارهای مرسوم عکاسی قابل اجرا نخواهد بود. به علاوه، هنرمندان دیجیتال میتوانند تمام روشهای فوق را با مهارت بر روی تصاویر اسکن شده نقاشی، کلاژ، لیتوگرافی و طراحی نیز اجرا نمایند. این هنرمندان برای خلق آثار خود از منابع متعدد دیگری نیز استفاده میکنند.

تصاویر گرافیکی سه بعدی یا 3D با به کار بردن روش طراحی تصاویر مرکب از اشکال هندسی، چند وجهی ها یا قوسهای NURBS که برای ایجاد اشکال سه بعدی واقعگرایانه، اشیاء و مناظر مختلف بسیار مناسبند، ساخته میشوند. چنین تصاویری در موارد متعدد از قبیل فیلم، تلویزیون، چاپ، نمونه سازی سریع و جلوه های ویژه بصری به کار میروند. نرم افزارهای فراوانی برای گرافیک سه بعدی وجود دارند.

مدتهاست که رسانه های گروهی برای ساختن تبلیغات از هنر دیجیتال استفاده بسیاری برده و در صنعت سینما نیز برای خلق جلوه های ویژه از نرم افزارهای کامپیوتری بهره میبرند. نشر رومیزی یا Desktop publishing (انجام مراحل مختلف حروفچینی، تصویر سازی، صفحه آرایی و.. در کامپیوتر و چاپ آن با چاپگرهای رومیزی) نیز با وجود اینکه بیشتر به طراحی گرافیک منسوب میشود، اما تاثیر عظیمی بر دنیای نشر گذاشته است.

"مشارکت در انقلاب" توسط گروه هنری Keep Adding و با برنامه فوتوشاپ اجرا شده است. این اثر ترکیبی از عکاسی، تغییر و تحول دیجیتالی و تکنیکهای نقاشی است که شباهت زیادی به تکنیکهای نقاشی دستی دارند. این اثر مانند یک کار غیر دیجیتال خلق شده است.

با تمام اینها، هنر دیجیتال هنوز نتوانسته است اعتبار و احترامی مانند شکلهای "جدی" تر هنری چون مجسمه سازی، نقاشی و طراحی به دست بیاورد. شاید یک دلیل آن عقیده نادرست اما شایع عده ای باشد که میگویند: "این کارها را کامپیوتر برایت انجام داده ..." و به نظرشان تصاویر خلق شده میتواند توسط هر شخص و به هر تعداد خلق شود.

علاوه بر کاربردهای تجسمی، کامپیوتر به خاطر قابلیتهای عالی خود در تنظیم و ایجاد نمونه های صوتی، برای خلق آثار موسیقی، به خصوص موسیقی الکترونیک بسیار مورد استفاده قرار میگیرد. همانطور که در طی سه دهه گذشته، موسیقی دیجیتال توانسته است به عنوان یک فرم موسیقی، مورد پذیرش عموم قرار بگیرد، این امکان وجود دارد که ارزش هنر دیجیتال نیز روز به روز بیشتر بر همگان ثابت شده و به عنوان یک شیوه مستقل پذیرفته شود.

بنا به نظر عده ای، ما اکنون در دوره فرا دیجیتال (postdigital) به سر میبریم، زمانی که فناوری دیجیتال دیگر در دنیای هنر چیز نوظهوری محسوب نمیشود و "ابزار دیگر پیام اثر محسوب نمیشود".

بخشی از تابلوی "برخیز، برخیز" اثر جنیفر کتلین فیلیپس (Jennifer Kathleen Phillips) که با استفاده از ابزارهای فوتوشاپ و همچنین تراجن Terragen – برای کوههای دوردست و آسمان - اجرا شده است. نرم افزارهایی که برای بوجود آوردن تصویر نتهای موسیقی به کار رفته اند Corel Draw، Noteworthy Composer و Band in a Box هستند که سپس توسط برنامه فوتوشاپ حالت کاغذ لوله شده به آن افزوده شده است. این کار لا اقل از 58 لایه تشکیل شده و یک قلم مخصوص هم برای موها ساخته شده است.

ابزارهای دیجیتالی جزء لازم روند خلق هنر هستند. عکاسی دیجیتال و چاپ دیجیتال اکنون به عنوان ابزار و واسطه ای قابل قبول پذیرفته شده اند، موزه ها و گالریهای معتبر به نمایش این آثار پرداخته و کار هنرمندان دیجیتال توانسته اند از طریق هنر اینترنتی (net art هنر یا اثر فرهنگی که از اینترنت به عنوان اصلی ترین ابزار خود سود برده است) و هنر نرم افزاری (software art آثاری که بر پایه قابلیتهای نرم افزاری بنا شده اند) محبوبیت یافته و از موقعیت مستحکم تری برخوردار شده اند.

از طرفی آثار نقاشان دیجیتال نیز با پیشرفت کیفیت تصاویر خروجی، موفق به کسب پذیرش منتقدان و بینندگان گشته است. موزه هایی در سراسر جهان از جمله موزه هنری سن خوزه (San Jose) و دپارتمان چاپ موزه ویکتوریا و آلبرت (Victoria and Albert Museum) به جمع آوری آثار دیجیتال پرداخته اند.

یک دلیل عمده انجمنهای موجه هنری در عدم پذیرش هنر دیجیتال، این باور غلط است که چاپ دیجیتال یک اثر میتواند بارها و بارها تکرار شود. بسیاری از هنرمندان پس از اولین چاپ، تمام فایلهای مربوط به آن را پاک کرده و در نتیجه اثری یگانه خلق میکنند. یک دلیل دیگر نیز طولانی بودن عمر این آثار است که با توجه به فناوری روز چاپ دیجیتال، محو شدگی و زوال رنگها در حدود 60 تا 100 سال پس از چاپ آغاز خواهد شد.

عکاسی و قواعد ترکیب بندی

عکاسی و قواعد ترکیب بندی

        

هنگامی که شما قوانین و ترفندهای عکاسی را آموختید بیش از پیش برای یافتن زوایا، فرصتها و موضوعات جذاب عکاسی آماده خواهید بود.

ترکیب بندی یا کمپوزیسیون (Composition)، در هم آمیختن بخشها یا عناصر جداگانه و ایجاد یک کل است. در عکاسی برای گرفتن عکسهای خوب، وجود چنین تفکری لازم و ضروری است.

رهنمودهای زیر از جمله نکاتی هستند که هنگام عکاسی باید به آنها توجه شود، اما به کاربردن تمام آنها در هر عکس، لزومی ندارد زیرا در این صورت جای خلاقیت در آثار عکاسی شما کاملا حس خواهد شد. هنگامی که شما این قوانین و ترفندها را آموختید بیش از پیش برای یافتن زوایا، فرصتها و موضوعات جذاب عکاسی آماده خواهید بود.

قبل از اینکه راه بیافتید و عکس بگیرید، باید بدانید که چگونه ایده های خود را در بخشهای جذاب عکس خود به مخاطبین نشان دهید. باید از خود بپرسید که سوژه اصلی چیست؟ نور از چه زاویه ای باید با سوژه برخورد کند؟ آیا عامل تصویری خاصی وجود دارد که بتواند به تاثیر موضوع اصلی را افزایش دهد؟ این سوژه باید در کجای کادر قرار بگیرد؟ تمام اینها نکات مهمی هستند که باید در نظر گرفته شوند اما بازهم لزومی ندارد که شما تمام آنها را-مو به مو- اجرا کنید.

قانون یک سوم برای تعیین محل کلبه در عکس استفاده شده است.

قانون یک سوم (3/1 )
قرنهاست که قانون یک سوم در ترکیب بندی مورد استفاده قرار میگیرد و شاید مهمترین قانون و روش ترکیب بندی باشد. قانون یک سوم به این شکل اجرا میشود که کادر، به یک جدول 3X3 تقسیم میشود. نقاط تلاقی خطوط عمودی و افقی، بهترین جا برای قرار گرفتن بخشهای مهم تصویر به شمار می آیند. با قرار دادن بخش مهم تصویر خود در یکی از این 4 نقطه تلاقی، موضوع عکس خود را در موقعیتی بسیار جذابتر از زمانی که آنرا درست در وسط کادر بگذارید، قرار میدهید.

این روش در زمانی که عکس شما بیش از یک سوژه مهم دارد نیز بسیار مفید است. این نقاط حتی در حالتی که بیش از یکی از آنها مورد استفاده قرار بگیرد هم، کارایی دارند. استفاده دیگر از این خطوط فرضی، در زمانی است که بخواهید کل تصویر را تنظیم کنید، محل خط افق را انتخاب کرده یا جهت نگاه سوژه و...را مورد بررسی قرار دهید. این قانون، در واقع شکل ساده قانون تقسیمات طلایی است که در تمام عکسها و آثار ناشی بزرگان هنر، به نحوی، رعایت شده است.

سادگی
سادگی، به این معناست که اطلاعات تصویری موجود در یک عکس را تا حد امکان ساده نگهداریم. اگر موضوع اصلی عکس شما در بخش جلوی کادر و نزدیک به دوربین قرار دارد ، باید تا حد امکان پس زمینه این سوژه را خلوت و ساده بگیرید تا چشم بیهوده به سمت جزئیات ناخواسته کشیده نشود. شما باید بخشهای بی اهمیت را فاقد جذابیت نمایش دهید تا آنچه حائز اهمیت است، کاملا توجه بیننده را جلب کند. به خصوص باید از پس زمینه یا فضایی که خطوط متعددی در آن است اجتناب کنید. زیرا خطوط به سادگی چشم را به دنبال خود کشانده و از موضوع دور میکنند.

نورسنجی با نور خارج، فضای داخلی را تاریک و تاثیر عکس را صدچندان کرده است.

قاب بندی
تعیین قاب (کادر یا فریم frame) تدبیری است که در طی آن عکاس با اشتفاده از عوامل موجود در صحنه، معنای بیشتری به سوژه خود میبخشد. این قاب میتواند هر چیزی باشد، چند بوته، درختان، یک پنجره یا یک درب، همه میتوانند قابی دیگر در قاب اصلی عکس ایجاد کرده و توجه بیننده را به موضوع اصلی معطوف نمایند. شما برای انجام دادن این کار باید بسیار مراقب باشید که فاصله و نور دوربین را بر روی اسن قاب تنظیم نکنید، بلکه شما باشد فاصله و نورسنجی را برای سوژه درون قاب انجام دهید. اگر شرایط نور را طوری فراهم کنید که بتوانید از دیافراگم بسته استفاده کنید بسیار بتر است، زیرا عمق میدان وضوح بیشتری خواهید داشت. ممکن است که نور سنجی صحیح موجب شود بخشی از این قاب، تاریکتر از بقیه عکس باشد، که این حالت هم میتواند به حس دراماتیک عکس کمک کند.

بافت
بافت میتواند تا حد زیادی بر جذابیت عکس بیافزاید. هنگامی که بیننده بافت یک جسم را در عکس ببیند، تخیل خود را بیش از پیش به کار انداخته و تصور لمس این جسم را در مغز خود ایجاد میکند. اینکار مخاطب را بیش از پیش وارد دنیای عکس میکند. بافت، به خصوص هنگام عکاسی از صخره ها، دیوارها، سطوح مختلف، دستها و برگ درختان تاثیر گذار خواهد بود. برای اینکه از قابل رویت بودن بافت اجسام در عکس اطمینان یابید، باید نور رتا طوری تنظیم کنید که از کنار بر سطح بتابد و با ایجاد نور و سایه، بافت سطح را به نمایش بگذارد.

خطوط مورب و قوسهای سازها، همه یه سمت فنجان که در تقسیم 3/1 کادر قرار دارد، اشاره میکنند.

خطوط هادی
خطوط هادی، برای هدایت چشم به سمت موضوع اصلی یا وارد عمق تصویر کردن بیننده مورد استفاده قرار میگیرند. خطوط مستقیم، منحنی، موازی یا اریب همه در افزایش توجه نقش عمده ای دارند. جاده ها، رودخانه، نهر، پل، شاخه ها یا ردیف نرده ها همه نمونه هایی از موارد بیشمار خطوط جذاب در تصویر هستند. توجه کنید که خطوط هادی، با خطوط بی هدفی که توجه را از سوژه دور میکنند و در بخش "سادگی" مورد اشاره قرار گرفته اند، متفاوت هستند.

رنگ
رنگها، احساسات و عواطف را به عکس وارد میکنند. ترکیب بندی رنگهایی خاص میتواند موجب بهت و حیرت بیننده شوند. رنگها میتوانند هرنوع تاثیر و تاکیدی را ایجاد کنند. اما باید مراقب باشید که با بازی رنگها، توجه را از موضوع اصلی دور نکنید.

شاید بد نباشد که عنوان این نکات کلیدی را یادداشت کرده و هنگام تمرین عکاسی همراه داشته باشید. طبعا، مانند هر کار دیگر، تمرین و آزمودن امکانات مختلف تصویر، ضامن موفقیت است. اگر بتوانید از هر سوژه عکسهایی از زوایای متعدد و نورهای مختلف بگیرید و آنها را با یکدیگر مقایسه کنید، بهتر متوجه ارزش استفاده از راهکارهای مذکور خواهید شد.

CCD چیست؟

 ; Charge Coupled Device

CCD در اصل پرده شبکیه دوربین شماست .CCD یک مدار مجتمع خیلی حساس است که... 

CCD در اصل پرده شبکیه دوربین شماست .CCD یک مدار مجتمع خیلی حساس است که از دانه هائی تشکیل شده که با دریافت نور و تبدیل آن به جریان الکتریکی ، هرکدام از این دانه های حس گر ، جریان را ذخیره کرده و سپس تخلیه می کند.
درحال حاضر به طور وسیعی در دوربینهای دیجیتال عکاسی و فیلمبرداری از CCD استفاده میشود.دستگاه های دیگری نیز مانند تلسکوپ های نجومی و حتی سیستم های خوانش بارکد از CCD استفاده می کنند.تعداد حس گرهای تشکیل دهنده هر CCD ، رزولوشن تصویر ثبت شده توسط دوربین را تعیین می کند که این مقدار معمولا بر مبنای مگا پیکسل تعریف می شود.در واقع عدد چند میلیونی که برای تصویر شما تعریف می شود ، حاصل ضرب تعداد نقاط طول در عرض CCD است.
یک CCD خوب می تواند تصویر شما را در حداقل میزان نور محیط ثبت کند و کیفیت و رزولوشن را به خوبی حفظ کند.البته CCD دربین حس گرها ، نسبت به ضربه حساسیت بیشتری دارد.